کتاب الساندرو دل پیرو ; آرزوی پوشدن لباس یوونتوس / بخـش پنجم/ اختصاصی

کتاب «Giochiamo Ancora» یا «به بازی ادامه بدهیم» کتابی است که به قلم اسطوره ی باشگاه یوونتوس، الساندرو دل پیرو منتشر شده است. در ادامه می توانید ترجمه قسمت به قسمت و اختصاصی این کتاب را دنبال کنید:

فوتبال فقط یک بازی

گاهی به خود می گویم الکس این فقط یک بازی است، گاهی وقت ها باید استراحت کرد، من برای این کار روی چمن می خوابم؛ یک احساس فوق العاده که گذشته ها را برای من تداعی می کند، بر روی چمن می خوابم و به دوران کودکی بازمی گردم؛ من در شادی ها و ناراحتی ها به این احساس نیاز دارم، این احساس از دوران کودکی با من همراه بوده است، بر روی چمن می خوابم و در آرامش و سکوت به آسمان چشم می دوزم؛ لحظه ها از کلمات با ارزش تر هستند، هیچگاه این احساس را فراموش نخواهم کرد، من برای رسیدن به آرامش به این احساس نیاز دارم یا شاید برای بدست آوردن یک نیروی جدید؛ مانند این است که پس از دوش گرفتن تمام چرک ها را از بدنم دور میریزم؛ در آن لحظه فقط من می مانم و کودکی الساندرو دلپیرو، با همدیگر دوستی بسیار زیبایی را تشکیل خواهیم داد، به یاد آوردن گذشته در رویارویی با آینده به من کمک می کند؛ زندگی پر شتاب و پر تنش به من یاد داد که نباید شتاب زده شد، در مورد فوتبال و میدان مسابقه صحبت نمی کنم چونکه در آن نباید توقف کرد، من در مورد زندگی روزمره صحبت می کنم، در زندگی برای رسیدن به موفقیت نباید شتاب زده شد.

متن هایی شاعرانه

بوی چمن را دوست دارم، نمی خواهم نوشته های من شاعرانه شود اما واقعیت این است که چمن بویی جادویی دارد؛ از جایگاه هواداران نمی توان این را احساس کرد شاید تنها در ورزشگاه های انگلستان بتوان آن را احساس کرد، در آنجا می توان از فوتبال لذت برد بویژه وقتی که هواداران تیم بازنده را به شدت تشویق می کنند، فقط به این دلیل که تیم مورد علاقه ی آن ها تمام توان خود را بکار گرفته بود؛ من در جهان فوتبال با لذت و هیجان زندگی می کنم.

سوال از خودم

از خود می پرسم: الکس این کتاب را برای چه کسی می نویسی؟ برای فرزندانم، برای تمام افرادی که به این ایمان دارند که تجربه های دیگران می تواند به آن ها کمک کند و اینکه داستان دیگران گرچه مشهور نباشند به داستان های آنان نیز کمک کند؛ همه با داستان فوتبالی من به خوبی آشنا هستند اما تعداد بسیار زیادی با شخصیت من آشنا نیستند، من در پادووا روزی شش ساعت تمرین می کردم، پس از ناهار تمرین من شروع می شد و تا شب ادامه می یافت و شب با خوشحالی به خوابگاه دانش آموزی بازمی گشتم و احساس می کردم که خوش شانس هستم با اینکه من تلفن همراه و بازی رایانه ای در اختیار نداشتم.

آرزوی لباس یوونتوس

پیش از اینکه بونیپرتی من را جذب کند، پوشیدن لباس یوونتوس برای من یک آرزوی بزرگ بود، می خواستم در خیابان مردم از من استقبال کنند و تا پایان به زندگی فوتبالی ادامه دهم؛ نخستین روز دوری از خانواده را به خوبی به یاد دارم، اشک های مادرم و آغوش پدرم که نخستین بار من را به پادووا رساند؛ ترس نداشتم و احساس خاصی به من دست داده بود، مانند یک بازی پر ماجرا بود، هیچگاه احساس نگرانی نمی کردم البته کنجکاو بودم، بنظر من بهترین راه برای شناخت، آموزش و پیشرفت، کنجکاوی است؛ در هیجان باید به ناکامی های احتمالی نیز فکر کرد؛ فصل آخر من با یوونتوس بسیار پیچیده بود، نمی توانم این واقعیت را مخفی کنم، بسیار دشوار است اینکه پس از بیست سال هم تیمی هایتان را از روی نیمکت تماشا کنید، برای رفتن به میدان، بازیکنان آماده بر دیگر بازیکنان برتری دارند و این احساس به همه دست می دهد؛ هیچ بازیکنی نیست که خود را مستحق نشستن بر روی نیمکت بداند؛ همه ی ما به این ایمان داریم که می توانیم به میدان رویم، تجربه به من یاد داد که چگونه باید در این شرایط توازن را برقرار کنم؛ اینکه شخصی لجباز نباشم و پیش داوری نکنم؛ اگر هم تیمی من گل میزند و در شرایط خوبی قرار دارد، من نباید دست از تلاش بکشم، باید برای باز پس گیری جایگاه در ترکیب اصلی سخت کوش باشم؛ مانند این است که یک سگ به دنبال دم خود بچرخد.

احساس فوق العاده

اگر روز یکشنبه به میدان نروید، یک احساس فوق العاده را از دست داده اید؛ اگر در شرایط مطلوبی نباشید سرمربی شما را به میدان نمی فرستد، چگونه از این وضعیت باید رها شد؟ با در نظر گرفتن نکته های مثبت، باید از درون قوی باشید و سخت تلاش کنید باید بیش از دیگران تمرین کرد؛ نباید فراموش کرد که هم تیمی هایتان هیچگاه حریف شما نخواهند بود، تنها یازده بازیکن باید در ترکیب قرار گیرند، یک کاپیتان نباید وظیفه های خود را فراموش کند، نباید فراموش کند که در چه باشگاهی توپ میزند؛ گاهی قرار گرفتن در ترکیب تنها برای پانزده دقیقه بسیار دشوار بوده است؛ من خشمگین نمی شدم بلکه تمام توان خود را بکار می گرفتم تا بازی بعد از ابتدا به میدان روم؛ در ورزش شما چه یک دقیقه و چه در تمام دیدار باید تمام تلاش خود را بکنید.

دوران حرفه ای

دوران حرفه ای من با کمک خدا بسیار طول کشید و در اینجا به پایان نخواهد رسید؛ گل زنی من به پایان نرسیده است تنها دوران من با سیاه و سپید به پایان رسید؛ در آنجا وقتی که گذراندم بسیار کوتاه بنظر می رسید اما چیزهای زیادی یاد گرفتم و خود را به خوبی شناختم؛ احترام به شخصیتی که داشتم من را در این جایگاه قرار داد و پیروی از یک برنامه ی مشخص، هنگامیکه بر روی نیمکت می نشینید، خطر از دست دادن اعتماد به نفس شما را تهدید می کند و شما این فکر را می کنید که به یک ورزشکار بی مصرف تبدیل شده اید، باید از خود مراقبت کنیم و از انتقاد سازنده استقبال، برای نن مهم نیست که مدیر یا مربی چه برداشتی از من دارند.

ایمان به خودم

من به خود ایمان دارم؛ من می دانم که زمان مناسب برای خداحافظی چه موقع است، این زمان فرا نرسیده است، من ک شخص مقدس نیستم اما به خوبی این را می دانم، صحبت می کنم، خشمگین می شوم اما همچنان ادامه می دهم؛ من برای پیشرفت متولد شدم؛ برای اینکه جهان را بشناسم، شاید موفق نشوم اما همیشه برای این هدف تلاش می کنم.

مشاهده بخش اول کتاب دل پیرو

مشاهده بخش دوم کتاب دل پیرو

مشاهده بخش سوم کتاب دل پیرو

مشاهده بخش چهارم کتاب دل پیرو

«به اشتراک گذارید»

حسین صالحی«مدیر سایت»

ارتباط با نگارنده: